In een van mijn voorgaande blogs heb ik gewag gemaakt van een luchthaven gebouwd met miljoenen overheidsgeld waarvan tot op heden nog geen enkel vliegtuig is opgestegen. Ik heb goed nieuws vandaag, want het eerste vliegtuig is aangekomen! Jammer wel dat het niet gaat om een operatieve ijzeren vogel. Het vliegtuig in kwestie bekroont een ijzeren gevaarte van 24 meter hoog en 18 meter breed dat een standbeeld heet te zijn ‘ter ere’ van Carlos Fabre, de politicus die enkele jaren geleden zijn schouders onder het project van deze luchthaven zette.
Het eerste vliegtuig op de luchthaven van Castellón is gesignaleerd!
You say what???? Een standbeeld voor de man die ruw geschat 150 miljoen euro over de balk smeet omdat het politiek, vlak voor de verkiezingen, zo interessant was een luchthaven in Castellon te kunnen inhuldigen? Op 100 kilometer van de reeds bestaande luchthaven Manises? En die nog geen dag operatief is geweest?
Een standbeeld dat overigens zo maar eens even 300.000€ kost? Come again???
Toegegeven, als je al 150 miljoen euro verspild hebt dan kijk je waarschijnlijk niet op 300.000€ méér of minder. Maar in een land waar 25% van de actieve bevolking werkloos is en 75% van de werkenden moet rondkomen met minder dan 1.000€ per maand, is dit toch wel een bijzonder pijnlijke stunt. De sociale media draaien dan ook overuren en de verontwaardiging is algemeen.
Pittig detail: de heer Carlos Fabre is tevens vader van de gediputeerde Andrea Fabra die deze week het nieuws haalde door in het congres, na de goedkeuring van de 10% inkorting op de werkloosheidsuitkering , ‘que se jodan’ *te roepen. Volgens haar gericht aan de leden van de oppositie die luid hun afkering voor dit nieuwe besluit lieten blijken maar volgens de publieke opinie duidelijk de zoveelste belediging aan het adres van de werklozen. De appel valt niet ver van de boom, zekers?
Letterlijk: dat ze verneukt worden – in het schoon Vlaams waarschijnlijk zoiets als ‘dat ze naar omhoog schijten’
flamencaalaconquista 